Terapia czaszkowo-krzyżowa to zespół technik manualnych, który wywodzi się z osteopatii. Jej twórcą jest dr William Gardnem Sutherland, który po odkryciu ruchów kości czaszki, zauważył związane z nim pulsowanie płynu rdzeniowego w czaszce i kręgosłupie. Nazwał je trzecim – po oddechu i biciu serca – rytmem życia. Swoją terapię oparł na obserwacjach nieprawidłowości układu czaszkowo-krzyżowego i eksperymentach związanych z usuwaniem powstających w nim napięć.
Terapeuta leczy zaburzenia narządów ruchu, pracując z układem tkanki łącznej. Łagodnie oddziałuje na miednicę, krzyż, kręgosłup, szyję i czaszkę, co powoduje rozluźnienie ścięgien i elastycznych błon tkanki łącznej otaczających mięśnie (powięź), a tym samym prowadzi do usunięcia przyczyn dolegliwości.
Odkrycia Sutherlanda idą w kierunku połączenia metod medycyny zachodniej z przekonaniem o współzależności między ciałem a światem ludzkiego wnętrza, a także z wiedzą zawartą we wschodnich metaforach pulsowania energii w ludzkim ciele. Rozładowanie napięć w systemie czaszkowo krzyżowym przywraca ciału naturalny rytm życia, dzięki któremu organizm odzyskuje równowagę. Często prowadzi to do uwolnienia energii zablokowanych emocji oraz wyostrzenia świadomości teraźniejszych i minionych przeżyć. Ciało, psychika i umysł odzyskują naturalne możliwości autoregulacji i regeneracji, sięgając do zasobów, jakie posiada każda istota ludzka.
Dorosli:
Dzieci:
od 01/01/2023
Dorośli:
Dzieci: