Mikrokinezyterapia
Mikrokinezyterapia, czyli leczenie małym ruchem to holistyczna praca z ciałem, a raczej poprzez ciało z całym człowiekiem i wszystkimi jego emocjami i duchowością.
Mikrokinezyterapia pozwala:
Jest to tylko wycinek chorób i dolegliwości, w leczeniu których wykorzystywana jest ta metoda.
Jednym z głównych zadań mikrokinezyterapii jest ustalanie przyczyn dolegliwości czy choroby, z uwzględnieniem przyczyn emocjonalnych. Podczas ustalania przyczyny terapeuta jednocześnie pokazuje organizmowi, na jakich poziomach następuje zablokowanie, powodujące zgłaszaną przez pacjenta dolegliwość co powoduje uruchomienie naturalnych sił odpornościowych w taki sposób, aby poradziły sobie z danym problemem.
Podstawą tej metody, rozwijanej od lat 80-tych ubiegłego wieku przez dwóch francuskich fizjoterapeutów i doktorów osteopatii Daniela Grosjeana i Patrice’a Benini, jest embriologia, czyli rozwój zarodkowy człowieka, i połączenie poszczególnych narządów, układów i innych struktur organizmu, jak również rytm tkankowy. Jako pierwszy o rytmie tkankowym mówił naukowiec i doktor osteopatii William Garner Sutherland, który zaobserwował bardzo subtelne ruchy kości czaszki, tak jakby ciało człowieka poruszane było w sześciosekundowym rytmie o amplitudzie trzech sekund wznoszenia i trzech opadania. Wieloletnie obserwacje francuskich badaczy pozwoliły dojść do wniosku, że w dorosłym organizmie występują trzy podstawowe rytmy życiowe, odpowiadające rytmom życiowym trzech listków zarodkowych embrionu: mezodermie, ektodermie i endodermie. Z listków powstają wszystkie tkanki istoty żyjącej.
Kolejną ciekawą obserwacją mikrokinezyterapii jest fakt, iż w obrębie układu ruchu mięśnie tworzą połączenia w tzw. łańcuchy mięśniowe. Oznacza to, że kontuzja, uraz, zablokowanie jednego z mięśni pracujących w łańcuchu, będzie wpływało na osłabienie pozostałych mięśni danego łańcucha. Każdy łańcuch jest połączony z odpowiadającym mu organem wewnętrznym. Złe funkcjonowanie organu będzie wpływało negatywnie na wszystkie mięśnie danego łańcucha. Funkcjonalne wykorzystanie embriologii jest, niestety, bardzo mało zgłębiane przez medycynę alopatyczną (medycynę akademicką). Kiedy udajemy się z bólem pleców do lekarza, najczęściej będzie on rozpatrywał ból lokalnie. Natomiast mikrokinezyterapeuta postara się połączyć objawy bólu z przyczynami, które mogą być oddalone zarówno w przestrzeni (np. nadmiernie napięta tkanka żołądka), jak również w czasie (np. szok emocjonalny przeżyty nawet kilka lat temu).
Zgodnie z teorią mikrokinezyterapii każda choroba jest nieadekwatną reakcją systemu odpornościowego. Taka nieodpowiednia reakcja może mieć kilka przyczyn:
Podsumowując: celem mikrokinezyterapii jest znalezienie w organizmie człowieka zaburzeń, określenie przyczyny ich powstania i podjęcie takiego działania leczniczego, które uruchamia mechanizmy samouzdrowienia i autokorekty dla polepszenia stanu zdrowia pacjenta.
Sam zabieg mikrokinezyterapii wygląda dosyć niepozornie, może być wykonywany przez cienkie ubranie, gdyż wtedy rytmy życiowe tkanek są dobrze wyczuwalne. Terapeuta bardzo delikatnym dotykiem sprawdza rytm tkanek, a kiedy znajduje strefy o zaburzonym rytmie, jak po nitce do kłębka dochodzi po kolejnych śladach blizn patogennych powiązanych ze sobą w sposób ścisły do przyczyny – pierwotnego zablokowania tkanki. Zabieg trwa najczęściej od 20 do 45 minut, w zależności od ilości blokad. Najczęściej wystarczają 3 zabiegi, aby rozwiązać problem. Inaczej jest w przypadku chorób przewlekłych i w stanach ostrych, niemniej jednak w każdym z przypadków mikrokinezyterapia może w pewnym stopniu pomóc. Terapeutami tej metody są fizjoterapeuci, lekarze medycyny i osteopatii. Najbardziej rozpowszechniona jest ona we Francji, ale cieszy się dużym powodzeniem w całej Europie, jak również w kilku krajach Ameryki i Afryki. Powoli coraz bardziej rozpoznawalna staje się także w Polsce. Czasem po zabiegu występują reakcje z systemu odpornościowego, przejawiające się jako chwilowe osłabienie, czasem stan podgorączkowy. Niemniej jednak są to bardzo pozytywne objawy, pokazujące, iż organizm zaangażował się w zachodzące w nim zmiany. Mikrokinezyterapia nie ma przeciwwskazań ani skutków ubocznych i może być stosowana razem z innymi metodami leczenia.